Twee ficties als uitgangspunt
De triënnale wordt geïnspireerd door twee ficties die tegenover elkaar worden gesteld: enerzijds het statische beeld van Brugge als een beschermde middeleeuwse stad, die vooral vanaf de 19de eeuw werd gerestaureerd en geconserveerd; anderzijds het dynamische, 21ste-eeuwse concept van de megapolis. De wereldbevolking neemt alsmaar toe en daardoor groeien ook de steden wereldwijd. Sinds 2007 leeft meer dan 60% van de wereldbevolking in megasteden, steeds uitdijende polissen die nooit af zijn. De triënnale speelt met de vraag: ‘Wat als we de essentie van zo’n megastad binnenhalen in Brugge?’ Als gedachte-experiment, als motor voor een artistiek onderzoek rond stedelijkheid en identiteit. Welke mogelijkheden en uitdagingen brengt die grootorde met zich mee? Maar ook omgekeerd: op welke manier kan een kleinschalige stad als Brugge bijdragen tot een nieuwe vorm van stedelijkheid?
Tadashi Kawamata – Tree huts in Bruges (JP)
Kunstenaar: De Japanner Tadashi Kawamata doet met zijn werk vaak ingrepen in de openbare ruimte, vooral in overgangszones, plekken in een staat van opbouw of afbraak. Met hout, gevonden en gerecycleerde materialen bouwt hij structuren die een verrassende verbinding maken met de omgeving. Zo doet hij de toeschouwer die omgeving met nieuwe ogen zien en zijn interactie ermee in vraag stellen.
Kunstwerk: De binnentuin van het Begijnhof in Brugge is een plek die stilte en rust uitstraalt. In het grasveld, omringd door de Begijnhofkerk en de eeuwenoude huisjes, staan hoge bomen. Tadashi Kawamata installeert er een tiental boomhutten,
die lijken te waken over de bezoekers en bewoners van het Begijnhof.
Meer info: http://www.triennalebrugge.be/
© Bjorn Van Ryckeghem Op Locatie.