Geschiedenis Dag van Europa
Weinig mensen weten dat op 9 mei 1950 de aanzet werd gegeven voor de éénwording van Europa. Dat op een moment waarop heel Europa vreesde voor een derde wereldoorlog. Op die bewuste dag werd om 18.00 uur op het Franse Ministerie van Buitenlandse Zaken aan de Quai d'Orsay te Parijs de pers bijeengeroepen voor een 'mededeling van het hoogste belang'. De eerste regels van de verklaring van 9 mei, die door Jean Monnet was opgesteld en door Robert Schuman, de Franse Minister van Buitenlandse Zaken, werd voorgelezen en toegelicht, maakten meteen duidelijk hoe ambitieus hun plan was. Er werd voorgesteld een supranationale Europese organisatie op te richten voor het beheer van de grondstoffen die op dat moment de basis van alle militaire macht vormden, namelijk kolen en staal. Maar de twee landen die hun nationale zeggenschap over de 'zenuw van de oorlog' moesten opgeven, hadden elkaar nog maar enkele jaren daarvoor op leven en dood bevochten. Een gruwelijk conflict dat niet alleen grote materiële, maar vooral ook enorme geestelijke schade had nagelaten.
De waarden van 9 mei 1950
Alles begon dus op 9 mei 1950. Daarom besloten de staatshoofden en regeringsleiders tijdens de top van Milaan in 1985 om 9 mei uit te roepen tot 'Dag van Europa'. De waarden van 9 mei 1950 worden verwezenlijkt door economische en sociale ontwikkeling en door een evenwichtig milieu- en regiobeleid. Dit is de enige weg om alle burgers een zekere levensstandaard te garanderen.
Europa bestaat al eeuwen – of toch niet?
Als een groep van volkeren die beseffen dat zij met hun gelijksoortige of elkaar aanvullende culturen een eenheid vormen, bestaat Europa eigenlijk al eeuwen. Zonder regels en instellingen volstond dit echter nooit om catastrofes te voorkomen. Wat in voorgaande eeuwen en millennia soms op een poging leek om eenheid te creëren, was in werkelijkheid het resultaat van de overheersing van het ene volk door het andere. Dergelijke structuren konden nooit lang standhouden, want de overwonnenen hadden maar één doel: hun onafhankelijkheid terugkrijgen. Nog steeds zijn sommige landen die niet bij de Europese Unie aangesloten zijn, het toneel van afschuwelijke tragedies. Zoals elke menselijke onderneming van een dergelijke omvang, kan de Europese integratie natuurlijk niet in één dag en zelfs niet in enkele decennia worden voltooid. Er bestaan nog tal van tekortkomingen en onvolkomenheden. Het karwei dat kort na de tweede wereldoorlog werd aangevat, is dan ook nog nooit eerder vertoond! Tegenwoordig streven we naar één Europa: met respect voor de vrijheid en identiteit van alle EU burgers; met een centraal principe: 'wat beter samen kan, moeten we samen doen.’ Alleen de éénwording van de burgers kan Europa de zekerheid geven dat het de zeggenschap over zijn toekomst en zijn invloed in de wereld behoudt.
Meer info: http://www.europainjebuurt.be/
Erik Clyncke Eigen Berichtgeving.