
Het schilderij van Odevaere (1775 - 1830) stelt een levensgrotenaakte Narcissus-figuur voor die zichzelf bewondert in de weerspiegeling van het water. De voorstelling is gebaseerd op de ‘Metamorfosen’ van Ovidius, één van de belangrijkste en populairste mythologische werken uit de Latijnse literatuur. Het verhaal vertelt de metamorfose van Narcissus, een beeldschone jonge jager die - nadat hij verliefd werd op zijn eigen spiegelbeeld
- uiteindelijk stierf en veranderde in een gele bloem, denarcis. Odevaere’s figuur beantwoordt aan het neoclassicistisch schoonheidsideaal. Het doek was één van de vijf werken die hij in 1820 tentoonstelde op het Salon van Gent. Toen het schilderij begin 2015 in New York geveild werd, greep het Groeningemuseum onmiddellijk haar kans om haar belangrijke collectie neoclassicisme te versterken. Klik op de foto voor ware grootte.

In diezelfde zaal hangt vanaf nu ook een meesterwerk van Navez (1787 - 1869), de belangrijkste neoclassicist in België. Het gaat om een bruikleen. Het doek is een groepsportret van Théodore Joseph Jonet en zijn twee dochters. Waarschijnlijk liet de opdrachtgever dit werk maken net vóór het huwelijk van zijn oudste dochter Juliette met de geneesheer Joseph Emile Lequime. Dit schilderij vormt een knap ensemble met de overige portretten van de Brugse neoclassicististen van het Groeningemuseum.
Klik op foto voor ware grootte.
Erik Clyncke Eigen Berichtgeving.